Υπάρχει κάτι βαθιά παράδοξο στη χώρα μας: κάθε φορά που η νεολαία σηκώνει ελληνική σημαία χωρίς κομματική έγκριση, εμφανίζονται αυτόκλητοι «προστάτες της δημοκρατίας» για να της την τραβήξουν από τα χέρια.

Ο κ. Νίκος Παπανδρέου, με ύφος κληρονόμου του πολιτικού ηθικού θρόνου, αναρωτήθηκε πώς «επετράπη» η παρουσία της ΕΟΝ στην παρέλαση.

Λες και οι παρελάσεις είναι ιδιωτική τους περιουσία.

Λες και οι νέοι πρέπει πρώτα να πάρουν πολιτικό διαβατήριο από την οικογενειακή φρουρά της «δημοκρατικής ορθότητας».

Ανακάλυψε — λέει — «ακροδεξιές οργανώσεις».

Όχι επειδή είδε βία, όχι επειδή είδε αντιδημοκρατικές πράξεις.

Αλλά επειδή… είδε πατριωτισμό εκτός κομματικού σωλήνα.

Αυτό είναι το έγκλημα.

Στην Ελλάδα του πολιτικού κατεστημένου, επιτρέπεται να μιλάς για «δικαιώματα»

— όχι για Πατρίδα.

Επιτρέπεται να τιμάς «παγκόσμιες αξίες»

— όχι εθνική ταυτότητα.

Επιτρέπεται να κάνεις πολιτική καριέρα με ευρωπαϊκή σφραγίδα

— αλλά όχι να τιμάς την 28η Οκτωβρίου χωρίς άδεια.

Και βέβαια, πάντα υπάρχει η ίδια καραμέλα:

«Ακροδεξιά!»

Όταν δεν έχουμε επιχείρημα, φωνάζουμε ταμπέλες.

Όταν δεν μπορούμε να απαντήσουμε, δαιμονοποιούμε.

Όταν μας ενοχλεί η νέα γενιά, την παρουσιάζουμε ως απειλή.

Λυπάμαι, αλλά η Ελλάδα δεν είναι πια ιδιόκτητο προνόμιο πολιτικών οικογενειών.

Ούτε προίκα, ούτε τίτλος που κληροδοτείται.

Η Πατρίδα δεν είναι brand name.

Είναι ιστορία, μνήμη, αίμα, τιμή.

Και αυτοί που στάθηκαν στην παρέλαση, στάθηκαν εκεί γιατί νιώθουν χρέος, όχι γιατί περιμένουν θέση, μισθό ή διάδοχο ρόλο.

Η δική μας γενιά δεν κληρονόμησε υπουργεία.

Κληρονόμησε χρέος — σε όσους είπαν «ΟΧΙ» όταν κάποιοι άλλοι θα προτιμούσαν… ανακοινώσεις καταδίκης και επιτροπές προβληματισμού.

Αν κάποιοι ενοχλούνται από την ελληνική σημαία,

ας το πουν καθαρά.

Αν κάποιοι δεν ανέχονται νέες πατριωτικές δυνάμεις,

ας το ομολογήσουν.

Η Ιστορία δεν γράφεται από αυτούς που φοβούνται τον λαό.

Γράφεται από αυτούς που στέκονται δίπλα του —

στις παρελάσεις, στα μνημεία, στην καθημερινή πίστη στην Ελλάδα.

Και αν το πολιτικό σύστημα δυσφορεί,

ας το συνηθίσει:

Η νεολαία δεν ζητάει άδεια για να αγαπά την πατρίδα της.